در این قسمت از آموزش کوبرنتیز، یاد می‌گیریم چطور اپلیکیشن‌های خود را مقیاس‌پذیر کنیم. با بررسی روش‌های مختلف Kubernetes AutoScaling، از افزایش تعداد پادها تا تخصیص خودکار منابع، عملکرد و کارایی کلاستر را بهینه می‌کنیم.
مقیاس‌پذیری یکی از مهم‌ترین قابلیت‌های Kubernetes است که به شما امکان می‌دهد اپلیکیشن‌ها را متناسب با نیاز واقعی منابع تنظیم کنید. سه روش اصلی برای Scaling وجود دارد:
-
Horizontal Scaling:
افزایش یا کاهش تعداد پادها (Pods) برای مدیریت بار کاری بیشتر یا کمتر. این روش متداول‌ترین نوع Scaling است. -
Vertical Scaling:
افزایش یا کاهش منابع (CPU و RAM) اختصاص داده شده به پادها. این کار به بهینه‌سازی عملکرد اپلیکیشن‌ها کمک می‌کند. -
Auto Scaling:
خودکارسازی مقیاس‌پذیری با استفاده از HPA (Horizontal Pod Autoscaler) و VPA (Vertical Pod Autoscaler). این ابزارها وضعیت منابع را پایش می‌کنند و مقیاس‌پذیری را بدون دخالت دستی انجام می‌دهند.
در این ویدئو یاد می‌گیرید:
-
انواع روش‌های Scaling در Kubernetes.
-
تفاوت Horizontal و Vertical Scaling.
-
نحوه استفاده از HPA و VPA برای AutoScaling.
-
مثال‌های کاربردی برای انتخاب بهترین روش متناسب با نیاز پروژه.
این ویدئو به شما کمک می‌کند اپلیکیشن‌های خود را به شکل هوشمند و بهینه مقیاس‌پذیر کنید.